De herinnering aan Karel van der Zwaag zit vast in mijn geheugen.
Ik kende hem al jaren als de man die als reizende ambassadeur voor de NUVU als spreker optrad in diverse vergaderingen en congressen. Hij loste conflicten op en diende als spreekbuis voor het uitvaartwezen bij radio en televisie.
Toen het idee van een uitvaartmuseum enige gestalte kreeg vond ik in hem de juiste man op de juiste plaats.
Aan de vele besprekingen en vergaderingen voor en na de stichting, bewaar ik de meeste dierbare herinneringen.
Als eerste voorzitter van het NUM bouwde hij uit niets een hechte organisatie. Karel was 6 jaar officieel voorzitter. Dat hij wegens een ongeneselijke ziekte moest aftreden, heeft mij diep getroffen.
De herinnering aan Karel is gebleven en met zijn vrouw hebben wij nog altijd een goed contact.