Opa woonde op de étage onder de onze. Als kind was ik veel en graag bij hem. Hij las mij voor terwijl ik op de grond tegen zijn stoel aan zat. Witte kuiten. Bruine sokken met sokophouders. Een koekje met basterdsuiker op de kolenkachel, zodat de suiker smolt. Dan bad mijn opa in met volle overgave hardop: "Lieve God, wilt u zorgen voor pappa en mamma, voor Conny en Carla en voor opa". Toen mijn opa in een verpleegtehuis stierf aan kanker verloor ik niet alleen mijn opa maar ook mijn kinderlijk geloof.