“Door het verlies van jou kom ik erachter hoe weinig ik eigenlijk voorstel als individu, vandaar mijn ontreddering toen je zo plotseling wegviel.

Als je zo verweven bent met elkaar, mis je ineens je vertrouwde orientatiepunten en voel ik me verloren als in een droom waarin de weg die we opreden ineens verdwijnt en daar sta ik dan in een anonieme vlakte zonder bermen of richtingborden.”