Ik heb weer goed contact met mijn zus gekregen toen bij mij keelkanker werd ontdekt. Het contact werd eigenlijk beter toen bij mijn zus kanker werd geconstateerd. Het was een zeer waardevol half jaar dat we nog hebben gehad; Rik en ik hoefden eigenlijk niets te zeggen, omdat we wisten wat er in ons om ging. Ze zag hoe ik bestraald werd en toen Rik het zelfde moest ondergaan, zei ze dat ze het prettig vond dat ze het al gezien had en dat ze niet bang voor de behandeling was. Het heeft mijn zus zeer geholpen bij haar behandeling. Toen Rik in coma lag, pakte ik haar hand en ze kneep er in. Dat was een dag voor haar overlijden en haar laatste reactie.

Het gemis blijft en wordt groter.